วันเสาร์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2555

เห็นอย่างที่ผมเห็นหรือเปล่า

                     เห็นอย่างที่ผมเห็นหรือเปล่า?
     ที่จริงและผมเพิ่งรู้ตัวเองนะว่าผมต้องการอะไร จะเดินทางใหน  และแน่นอนที่ผมเลือก "ความมั่งคั่งในชีวิตความเป็นอยู่และความรู็" ผมช่อบพูดถึงความสำเร็จทั้งที่ผมเองยังไม่สำเร็จ ผมอยากให้ น้อง ครอบครัว เห็นอย่างที่ผมเห็น แต่มันก็เปล่าประโยชน์ (สุดท้ายต้องมาระบายที่บล็อก)  ตลอดระยะเวลา 11 เดือนที่ผ่านมา ผมเรียนรู้วงจรของสนามแข่งหนู ที่นับวันกลับจะต้องทำอะไรซ้ำเหมือนปีที่ผ่านมา  ผมปล่อยเวลาทิ้งโดยไม่ก่อให้เกิดประโยชน์สุงสุด แต่อันน้อยนิดนี่มันเปลี่ยนชีวิตของผมเลย ผมเจียดเวลาอันน้อยนิด วันละเล็กวันละน้อย อ่านหนังสือ ความมหัศจรรย์เกิดขึ้น โอการเกิดขึ้น ผมช่อบพูดกับตัวเองกับคนอืื่นเสมอว่า "โอกาศเป็นของคนที่คู่ควรและคนที่ใช้โอกาศเป็น"
    ถึงงสิ่งที่ผมสนใจดีกว่า  การลงทุน ช่อบคำนี้จัง ทุกๆวัน ผมจะเปิดหนังสือ หน้าเว็บ กระทู้ รวมถึงบล๊อกของคนดัง เข้าไปอ่าน ศึกษา เรียนรู้  ในช่วง 3-4เดือนมานี้ผมได้สร้างโอกาศให้กับตัวเอง ไปซื้อหนังสือ เกี่ยวกับการเงินการลงทุนมาอ่าน ประมาญ 10 กว่าเล่ม สิ่งที่เกิดขึ้นกับผม กะละที่ครอบผมมันดันร้าวและแตกในที่สุด โลกในการเรียนรู้เป็นอะไรที่สนุกบอกไม่ถูก มันมีความสุขที่ได้อ่าน ความรู้ใหม่เข้ามาเพี่ยบ ถึงจะรู้ไม่จริงก็เถอะ ข้อดีก็ทำให้เราไม่เสียรู้ใคร ผมคนหนึ่งละที่ไม่ช่อบคนรู้ไม่จริง ผมก็เป็นคนขี้อายคนหนึ่งเมื้อก่อน  หลายคนเลื่อกที่จะทำตรงกันข้ามแสดงออกในทางตรงกันข้าม ทางที่ไม่ดี เสพสิ่งมี่ีไม่ก่อให็เกิดประโยชน์ระยะยาว รวมไปถึงอนาคต สิ่งที่ห้ามคนกลุ่มมากกลับทำ สิ่งที่ควรทำ น้อยคนที่มองเห็น มาถึงประเด็นการมองเห็นอีกครั้ง 
     ผมเคยอ่านเจอประโยคหนึ่ง เกียวกับการสอนคน(เด็ก) ว่า "เด็กมักจะไม่จำในสิ่งที่ผู้ใหญ่สอน แต่เด็กจำในสิ่งที่ผู้ใหญ่ทำ" ในเรื่องของความเชื่อด้วย  บางคนโดนเพลง ละครปลูกฝังมา ไม่รู้ทำไมขาดไม่ได้เลย  อันนี้คนใกล้ตัวผมเอง    ที่ชัดเจนเลยนะ ห้ามสูบบุรี่ ห้ามทิ้งขยะ ผมไม่เข้าใจว่า เขาอ่านหนังสือไม่ออก หรือไม่เข้าใจความหมาย สุดท้ายผลกระทบก็จะกระทบคนส่วนมาก จากเศษขยะก็จะกลายเป็นขยะสังคม ขยะบ้านเมือง ขยะโลกในที่สุด อยากรู้เหมือนกัน
     มาที่เรื่องการมองเห็นกันดีกว่า  ผมคนหนึ่งที่เป็น สาวก facebook twitter เวลาที่ผมเล่นผมก็จะมีไอเดีย เห็นไอเดีย เห็นความคิด ที่น่าสนใจที่สุดโอกาศที่คนอื่นหยิบยื้นให้  ให้ใครก็ไม่รู้ ที่คู่ควร นี่แหละที่ผมมองเห็น  สิ่งที่สนใจผมมีเยอะ  และผมเองคงต้องเรียนรู้เรื่องการจัดเรียงลำดับความสำคัญ
  +ยังไม่เคยเห็นป้าย"    ห้ามอ่านหนังสือบริเวณนี้"   ติดตามสถานที่ต่างๆเลย